Λίγο πέθανε στην αγκαλιά μου όπως έτρεξα κάτω από τα πεζοδρόμια του λόφου, το χορτάρι πιάστηκε στις μπότες μου και η λάσπη είχε κολλήσει στο βήματά μου.
Πώς είναι δυνατόν ότι στη ζούγκλα Τσιάπας να συνεχίσει να πεθαίνει για μια απλή γρίπη;
Με τη βροχή και φώναξε πολλές φορές, για να δείτε την αδικία στο πρόσωπο.
Τώρα με ένα όπλο στα χέρια μου για την καταπολέμηση ένα κακό κυβέρνηση που αγνοεί τη φτώχεια? Δεν θέλουν να σκοτώσουν, παλεύουμε για να σταματήσουμε να είμαστε αόρατοι.
Η πατρίδα μου έχει ζωγραφισμένο μπλε, αλλά η πράσινη ελιά έχει ενταθεί στην Τσιάπας.
Συντάκτης:
Guevara Martin Trevino
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Deja aquí tu comentario: